Auteur: Marie Verheij - van Beijnum
Publicatie datum: 11 april 2017 00:00

Christelijke zorgverleners willen 'zorg' terug

Christelijke zorgwerkers ervaren werkdruk en stress als ongekend hoog. Ze snakken naar een rustiger werkomgeving en een management dat weet wat er leeft op de werkvloer. Opvallend is ook dat ze behoefte hebben aan opleiding en scholing om te vernieuwen en te ontwikkelen.

Dit is van de bevindingen die naar voren komt uit de enquête van CGMV onder zo’n duizend christelijke medewerkers in verschillende zorgsectoren, van wie er ruim honderd reageerden. CGMV presenteerde de uitkomsten maandag 10 april tijdens het minicongres “Zorgen over zorg” in De Glind. Sprekers waren het Tweede Kamerlid voor de ChristenUnie Carla Dik-Faber en Abwin Luteijn, manager bij de christelijke zorgverzekeraar Pro Life. 

Bureaucratie, slechte communicatie plus onduidelijke en snel wisselende regelgeving frustreren zorgwerkers. Een veelgehoorde klacht betreft de technologie. De meesten werken dan wel met een tablet, maar vaak blijken de ICT-systemen in de zorginstellingen traag, verouderd en niet complementair. “Het is tijdrovend en ergerlijk om telkens opnieuw dezelfde gegevens van je patiënt in te moeten voeren op de computer”, aldus een verpleegkundige. 

Nagels

De hoge werkdruk veroorzaakt dat de zorgwerker weinig aandacht aan de zorgvrager kan geven. “Alles moet gedaan worden in nog minder uren.” “Zoiets simpels als nagels knippen na het douchen kun je je niet veroorloven omdat je de druk voelt dat er nog meer mensen uit bed moeten.” “Er is geen duidelijke visie en er worden ad hoc-beslissingen genomen.” Daardoor is er volgens christelijke zorgwerkers weinig tijd om zorg te ontwikkelen om zo kwalitatief goede zorg te kunnen blijven bieden. “De eigen regiegedachte is doorgeslagen en cliëntendossiers zijn onpraktisch.”
Op de werkvloer in de zorgsector dreigt volgens ondervraagden de positieve sfeer te verdwijnen. Medewerkers worden gezien als een kostenpost. “Er is een enorm gebrek aan humor van personeel onderling en met patiënten. Vrijwel alle medewerkers nemen zichzelf te serieus en zijn niet in staat zichzelf te relativeren, terwijl dit juist het herstel van patiënten ten goede komt en zelfs leidt tot minder ligdagen.” De rol en invloed van zorgverzekeraars wordt als fnuikend betiteld. “Dure ingrepen worden nu soms niet (meer) vergoed omdat dit niet past in een bepaald budget. Maar wanneer je ze wel zou uitvoeren, kunnen mensen weer terugkeren in het arbeidsproces en kan op andere terrein juist veel bespaard worden.”

Leren van elkaar

“Ik vrees juridificering van de zorg”, zei Dik-Faber die een uiteenzetting gaf over haar speerpunten voor zorgen. Ze pleitte onder meer voor een nationale ombudsfunctie voor de zorg. Ook zou zij de cliënttevredenheid en mantelzorg naar een hoger plan willen tillen. “Er gaat veel mis in de zorg, maar er gaan ook wel dingen goed.” Er is de afgelopen jaren ontzettend zo snel zoveel veranderd in de zorg, dat dit de zorgwereld volledig op zijn kop heeft gezet. “ Toch moeten we nu geen stelselwijziging willen ambiëren”, vindt Dik-Faber, maar doorgaan op de ingeslagen weg en vooral, als zorginstellingen en mensen, willen leren van elkaar om de zorg beter te maken.

Manifest

Luteijn ging in zijn presentatie in op het Heyendaal Manifest waarin een aantal prominenten op hoofdlijnen een akkoord uitstippelen, met als basis de volgende zeven elementen: 
1. Neem het perspectief van de burger/patiënt als vertrekpunt. 
2. Stel kwaliteit van zorg en kwaliteit van leven centraal. 
3. Zet radicaal in op minder bureaucratie, regeldruk en administratieve lasten. 
4. Stimuleer (regionale) samenwerking en zet in op netwerken. 
5. Kies voor innovatie en e-health en pak daarbij institutionele belemmeringen aan.
6. Maak werk van een gezamenlijke aanpak van dure geneesmiddelen.
7. Versterk de eerstelijns infrastructuur en de zorg voor kwetsbare ouderen.

Hoe lang hou jij het nog vol?

Vooral oudere zorgwerkers slaken de verzuchting hoe lang zij het zware werk in de huidige zorg wel kunnen volhouden. “Ik ben nu zestig en weet niet of ik mijn werk tot mijn 67e op dit tempo kan bijbenen”, vraagt een verpleegkundige zich af. Of neem de toch ook niet meer zo jonge zorgwerker die naast haar werk mantelzorger is van een dementerende moeder en schoonmoeder. 

Scholing

Nagenoeg alle zorgwerkers geven in de enquête aan dat ze hun werk als roeping zien.  Opvallend is dat er veel behoefte is aan scholing "om te vernieuwen en te ontwikkelen." Pas als aan die randvoorwaarden is voldaan, kunnen zorgwerkers hun werk weer als "roeping" uitoefenen. De christelijke zorgverlener wil gewoon rechttoe rechtaan “het verschil kunnen blijven maken.”

Nieuwe klankbordbijeenkomst
Belangstellenden kunnen onder vermelding van een e-mailadres de samenvatting van de enquêteresultaten opvragen bij info@cgmv.nl. Op dinsdag 21 november 2017 organiseert CGMV weer een klankbordbijeenkomst over de zorg. Volg onze agenda en klik hier.



sitemap    disclaimer