Auteur: Margé Buitinga-Ploegman
Publicatie datum: 26 april 2018 00:00

Kennis en inzicht

“O, het is dus niet raar dat Klaas zo doet? Hoort dat erbij, bij zijn ziekte? Ach, had ik dat maar eerder geweten! Wat fijn dat je me dat verteld hebt.”

Och, hoe simpel kan het soms zijn en hoe vreemd dat soms zelfs basale dingen niet bekend zijn bij naasten van mensen met hersenletsel. Ik raakte in gesprek met een partner van. Haar partner is alleen in de weekenden bij haar thuis, doordeweeks is hij in een verpleeghuis. De zorg vergt te veel van haar. Dit weekend kon Klaas niet bij haar zijn, omdat ze het huis van haar recent overleden moeder leeg moest halen. “Klaas zal zich wel vermaken met de zusters”, zei ze, en zuchtte een beetje. Ik vroeg wat er dan gebeurde. “Soms geeft hij ze een tik op hun billen”, vertelde ze. “Maar daar reageren ze gelukkig niet op, en ik schaam me dan dood. Eerder was ik daar jaloers op, nu niet meer. Al vind ik het wel gênant en zeg ik er iets van.”

“Werkt dat, iets ervan zeggen?”, vroeg ik. Nou nee, niet natuurlijk. Ik vertelde dat dit gedrag niet erg prettig was, maar vaak voorkomt bij mensen die hersenletsel hebben. De rem valt een beetje weg, het is niet altijd meer duidelijk wat de grenzen zijn. Soms gaan mensen woorden gebruiken die zij voorheen nooit zouden gebruiken. Soms gaan mensen veel geld uitgeven, ook als ze dat niet hebben, en zo zijn er nog wel wat dingen te noemen. 

Voor dit moment had ik wat duidelijkheid gegeven. Jammer dat dat niet eerder gebeurd was, Klaas had al een paar jaar geleden een hersenbloeding gehad. Inzicht had heel wat negatieve emoties kunnen voorkomen.

Min of meer toevallig kwamen we hierover aan de praat en ik vond het fijn wat uitleg te geven. Het leren omgaan met een partner die toch best veranderd is, vraagt veel van de ‘gezonde’ partner. Ongeremdheid komt vaak voor, bijvoorbeeld in het uiten van emoties. Grappen kunnen niet meer begrepen worden. Doorgaans is de reactiesnelheid veel minder geworden, dus het voeren van gesprekken is lastiger. Het gebeurt ook nogal eens dat na letsel het niet meer mogelijk is om weer aan het werk te gaan. Dat heeft uiteraard ook veel impact op het dagelijks leven. Al deze veranderingen vragen veel flexibiliteit van de andere partner. In de ambulante begeleiding zijn dit veel voorkomende gespreksonderwerpen. 





Margé Buitinga werkt als ambulant begeleider bij/voor mensen met Niet Aangeboren Hersenletsel (NAH). Zij is zzp’er (www.BuitingaBegeleiding.nl) en blogt al een tijd op persoonlijke titel www.Maahtje.wordpress.com. Voor CGMV blogt zij onder andere over NAH en wat dat met mensen doet. 



Onze blogs  in je mailbox ontvangen? Dat kan! Meld je dan aan voor onze nieuwsbrief. Klik hier.

sitemap    disclaimer